Στην Ελλάδα, η εσοδεία του 2024 επηρεάστηκε από ιδιαίτερες καιρικές συνθήκες, οι οποίες είχαν αρνητικό αντίκτυπο κυρίως στην ποσότητα παραγωγής σταφυλιού σε σχεδόν όλους τους αμπελώνες. Στους περισσότερους, όμως, η ποιότητά του παρέμεινε σε υψηλό επίπεδο, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις έφτασε και σε εξαιρετικό, με ευνοημένες τις όψιμες ποικιλίες και κορυφαίο κερδισμένο αυτών το ξινόμαυρο, που έδωσε, γενικώς, τα καλύτερα αποτελέσματα στις περιοχές που καλλιεργείται παραδοσιακά.
Η έλλειψη βροχών και υγρασίας, σε συνδυασμό με τις ψηλότερες από τις συνηθισμένες θερμοκρασίες ήταν το κυρίαρχο χαρακτηριστικό των καιρικών συνθηκών. Τα φαινόμενα σημειώθηκαν ακόμα και το χειμώνα, εμποδίζοντας πολλά αμπέλια να περάσουν σε πλήρη χειμερινό λήθαργο και να ξεκουραστούν αποτελεσματικά. Ευτυχώς, κατά κανόνα οι συνθήκες αυτές δεν συνοδεύτηκαν από καλοκαιρινούς καύσωνες, παρά μόνο από ψηλές θερμοκρασίες. Ωστόσο, δημιούργησαν προκλήσεις για τους παραγωγούς, καθώς οι περισσότερες  περιοχές εκτός από περιορισμένη παραγωγή αντιμετώπισαν και μη σταδιακή έως ξαφνική ωρίμαση του σταφυλιού και πρώιμο τρύγο, ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις έφτασε σε επίπεδα πρωτοφανούς πρωιμότητας. Οι όψιμες ποικιλίες επηρεάστηκαν λιγότερο από τις πρώιμες. Οι προκλήσεις δεν περιορίστηκαν μόνο στην επιλογή της ημερομηνίας συγκομιδής, αλλά επεκτάθηκαν και στην επιβολή τρύγου πολλών ποικιλιών αμπέλου ταυτόχρονα, αφού αυτές ωρίμασαν μαζί. Αυτό αποτέλεσε μια ασυνήθιστη και δύσκολα διαχειρίσιμη κατάσταση, τόσο στον αμπελώνα όσο και στο οινοποιείο.
Παρ’ όλα αυτά, πολλές περιοχές, αν και όχι όλες, που ωφελούνται από σημαντικές διαφορές θερμοκρασίας μεταξύ μέρας και νύχτας δεν στερήθηκαν αυτό το φαινόμενο, το οποίο, όπου συνέβη, λειτούργησε αντισταθμιστικά στις αυξημένες γενικά θερμοκρασίες. Αν και οι καιρικές συνθήκες του 2024 δυσκόλεψαν τους παραγωγούς και μείωσαν την ποσότητα παραγωγής, συνετέλεσαν και σε θετικά αποτελέσματα, όπως η σχεδόν παντελής απουσία μυκητολογικών ασθενειών. Έτσι, το παραγόμενο σταφύλι ήταν στην πλειονότητά του υγιές, έως και σε άριστη κατάσταση. Επιπλέον, οι βιολογικές καλλιέργειες αμπελώνων, οι οποίες είναι πιο ευάλωτες στις πιέσεις των μυκήτων, ευνοήθηκαν από την απουσία των ασθενειών αυτών.
Από την άλλη μεριά, συχνά τα τσαμπιά του σταφυλιού είχαν μικρότερο μέγεθος, ίσως και πιο αραιές ρώγες, οι οποίες ήταν, επίσης, μικρότερες από το σύνηθες και με σκληρότερο φλοιό, συνδυασμός που οδήγησε σε πιο συμπυκνωμένο χυμό με επαρκείς και καλές πολυφαινόλες. Τα κρασιά έχουν έντονα, συχνά πολύπλοκα αρώματα και στόμα με καλή δομή, παρά τη σχετικά μειωμένη οξύτητα και το κάπως αυξημένο αλκοόλ τους. Ο πλούσιος, μάλιστα φαινολικός χαρακτήρας των ερυθρών αντισταθμίζει μερικώς την αυξημένη περιεκτικότητα σε αλκοόλ.
Φυσικά, οι συνθήκες ξηρασίας και οι ψηλές θερμοκρασίες, που ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά της εσοδείας του 2024, είχαν διαφορετική επίδραση από περιοχή σε περιοχή, επηρεάζοντας με διαφορετικό τρόπο τόσο την ποσότητα όσο και την ποιότητα παραγωγής. Κοινό σημείο, ωστόσο, υπήρξε η ανάγκη για άρδευση, καθώς οι αρδευόμενοι αμπελώνες είχαν σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των ξηρικών, αφού το νερό λειτούργησε ως ζωογόνος παράγοντας στις δύσκολες καιρικές συνθήκες. Διαφάνηκε, επίσης, η υπεροχή των καλά προσαρμοσμένων σε συγκεκριμένες περιοχές ποικιλιών αμπέλου, όπως οι ελληνικές, καθώς και των αμπελιών με βαθύ ριζικό σύστημα, όπως τα παλαιά αμπέλια. Τέλος, η κλιματική αλλαγή κάνει αισθητή την παρουσία της, τόσο με την αύξηση της θερμοκρασίας και τα χιόνια που έχουν, γενικώς,  λιγοστέψει τα τελευταία χρόνια, όσο και με τις όχι μόνο λιγότερες αλλά και δυνατότερες βροχές, μέρος και αυτές της όλο και συχνότερης εμφάνισης ακραίων καιρικών φαινομένων.

Μέγας πρωταγωνιστής της κατά βάση όψιμης εσοδείας 2023 ήταν ο περονόσπορος, που στιγμάτισε τη χρονιά με εκτενέστατες καταστροφές, εμφανιζόμενος ακόμα και σε περιοχές που δεν είχαν καν μάθει να τον αναγνωρίζουν, καθώς ως ξηροθερμικές ήταν, παραδοσιακά, ελεύθερες κρουσμάτων (π.χ. Νότια Ελλάδα, Κυκλάδες, Κρήτη, Σάμος κ.ά.). Κατά τα άλλα, η εσοδεία του 2023 στην Ελλάδα χαρακτηρίστηκε από αρκετές διαφοροποιήσεις όσον αφορά τις καιρικές συνθήκες που επικράτησαν σε κάθε αμπελουργική ζώνη της χώρας και, συνολικά, ήταν αρκετά προκλητική για τον αμπελοοινικό τομέα της Ελλάδας, με ποικιλία αποτελεσμάτων ανά περιοχή. Κοινός παράγοντας ήταν οι επιδράσεις της κλιματικής αλλαγής. Παρά τις δυσκολίες, μιας και ήταν χρονιά για έμπειρους αμπελουργούς, με επιμονή πάνω από τα αμπέλια τους για έξυπνες και καίριες παρεμβάσεις και τεχνικές φυτοπροστασίας, οι περιοχές που κατάφεραν να διαχειριστούν καλύτερα τις απαιτήσεις εμφάνισαν παραγωγή καλής ποιότητας. Η ποσότητα, ωστόσο, των σταφυλιών προς οινοποίηση ήταν σημαντικά μειωμένη σε σχέση με προηγούμενα έτη, περίπου κατά 30-40% και στα νησιά μέχρι και 50%. Σε κάποιες, πάντως, περιοχές, για τη μείωση αυτή υπεύθυνοι ήταν και άλλοι ανεπιθύμητοι παράγοντες, όπως οι έντονοι άνεμοι. Πιο συγκεκριμένα, ήπιος και αρκετά ζεστός ήταν ο χειμώνας σχεδόν σε ολόκληρη τη χώρα, αλλά η άνοιξη που τον ακολούθησε ήταν δροσερή, όπως και ο πρώτος καλοκαιρινός μήνας. Ήταν, όμως, και πολύ βροχερή, ακολουθούμενη από ψηλές για την εποχή  θερμοκρασίες. Εκεί ήταν που ο περονόσπορος βγήκε δραματικά ευνοημένος και έπληξε σχεδόν όλη την Ελλάδα. Σε πολλές περιοχές, καλοκαιρινός καύσωνας και ψηλές, γενικά, θερμοκρασίες προκάλεσαν επιπλέον άγχη στους αμπελουργούς. Ωστόσο, υπήρξαν και περιοχές όπου οι συνθήκες ήταν καλύτερες για την ανάπτυξη της αμπέλου, ενώ η οινοποίηση του σταφυλιού που παρέμεινε στα φυτά και τρυγήθηκε, τελικά, έδωσε κρασιά καλής μέχρι και εξαιρετικής ποιότητας. Άλλωστε, ο περονόσπορος επηρεάζει κυρίως την ποσότητα και όχι την ποιότητα του καρπού και οδηγεί σε μείωση αποδόσεων και συμπυκνώσεις, οπότε πολλά από τα κρασιά, εκτός από έντονα αρώματα, έχουν αρκετά δομημένο στόμα, το φρούτο τού οποίου είναι συμπυκνωμένο.

Το 2022 ήταν μια ιδιαίτερη χρονιά για τον αμπελώνα και τα κρασιά της Ελλάδας. Χαρακτηρίστηκε ως εσοδεία του αμπελουργού και του οινοποιού, αφού αμφότεροι κλήθηκαν να δώσουν κατάλληλες ―οι πρώτοι και έγκαιρες― λύσεις έως και σε πρωτόγνωρα ανάλογα και με την περιοχή προβλήματα που δημιούργησαν οι απρόσμενες και ασυνήθεις καιρικές συνθήκες. Από την άλλη μεριά, για τα νησιά του Ιονίου Πελάγους, που τόσο ταλαιπωρήθηκαν το 2021 από αντίξοο καιρό για το αμπέλι, το 2022 θεωρήθηκε σχεδόν χρονιά αναφοράς. Επίσης, Σάμος, Ηλεία, Αττική, Δράμα και Θράκη έδωσαν εξαιρετικό καρπό και ανάλογα κρασιά.

Ειδικότερα, σχεδόν σε όλα τα αμπελουργικά διαμερίσματα το χειμώνα σημειώθηκαν ευεργετικά για τα υδατικά αποθέματα χιόνια, η άνοιξη, αν και ξεκίνησε ψυχρά και οψίμισε την έναρξη του αμπελουργικού κύκλου, ήταν ήπια, ενώ το καλοκαίρι δεν είχε καύσωνες. Το τέλος του, όμως, σε πολλές περιοχές, αλλά και η περίοδος του τρύγου σε κάποιες, επεφύλαξε βροχοπτώσεις μεγάλου ύψους. Ωστόσο, σε μερικές περιπτώσεις, π.χ. στη Δράμα, οι βροχές αυτές προφύλαξαν ποικιλίες (π.χ. Sauvignon Blanc) από ενδεχόμενο υδατικό στρες. Αλλού, όμως, δημιούργησαν πολύ μεγάλες ανάγκες φυτοπροστασίας έναντι μυκήτων, όπως περονόσπορο και βοτρύτη, που μείωσαν την ποσότητα παραγωγής μέχρι και κατά 40%, όπως στο Ηράκλειο Κρήτης, ενώ σε πολλές περιπτώσεις επηρέασαν αρνητικά και την ποιότητα των σταφυλιών.

Ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της εσοδείας 2022 ήταν ο τοπικός χαρακτήρας των καιρικών φαινομένων, αφού ακόμα και γειτονικές αμπελουργικές περιοχές έδωσαν εντόνως διαφορετικά αποτελέσματα, ακριβώς λόγω των εντελώς διαφορετικών καιρικών φαινομένων που επικράτησαν κατά τόπους, όπως συνέβη για παράδειγμα στις αμπελουργικές ζώνες της Κρήτης. Καλό στοιχείο της χρονιάς ήταν, ωστόσο, οι διαφορές θερμοκρασίας ανάμεσα σε ημέρα και νύχτα μέσα στο καλοκαίρι, που σημειώθηκαν σε περισσότερες από ό,τι συνήθως αμπελουργικές ζώνες και ευνόησαν την ωρίμαση καλής ποιότητας.

Έτσι, η εγρήγορση των αμπελουργών, με σωστά στοχευμένες και έγκαιρες παρεμβάσεις, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση των έντονων καλοκαιρινών βροχών, όπου αυτές έπεσαν.

Όπως είναι φυσικό, αμπέλια που δεν είχαν ποτιστεί μπόρεσαν να απορροφήσουν και να διαχειριστούν το μεγάλο όγκο νερού. Επεμβάσεις δε στη βλάστηση έδωσαν τη δυνατότητα στα σταφύλια να στεγνώσουν γρήγορα και να μην προσβληθούν από μύκητες ή, τουλάχιστον, να προσβληθούν λιγότερο.

Αναλόγως, η προσεκτική επιλογή των σταφυλιών κατά τον τρύγο και μετά από αυτόν αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα αποσόβησης της ζημιάς στην ποιότητα, όπου αυτή υπήρξε, εντείνοντας τη μειωμένη παραγωγή.

Ιδιαίτερη χρονιά το 2021, με ακραίες καιρικές συνθήκες: δύο μεγάλα κύματα καύσωνα, αρχικά τον Ιούνιο και στη συνέχεια στο τέλος Ιουλίου με αρχές Αυγούστου, είχαν αποτέλεσμα τη μειωμένη παραγωγή, αλλά με καρπό αρκετά καλής ποιότητας και ακόμα καλύτερης υγείας. Καταλυτικής σημασίας αποδείχθηκε η ύπαρξη αποθεμάτων νερού στο έδαφος, ιδίως έναντι του πρώτου καύσωνα, του λιγότερο τραυματικού, αφού ο δεύτερος  δημιούργησε ούτως ή άλλως προβλήματα, ανάλογα και με την ποικιλία: περισσότερο στις πρώιμες (π.χ. μαλαγουζιά και σαρντονέ) και λιγότερο στις όψιμες (π.χ. ξινόμαυρο και μοσχοφίλερο), που υπό παρουσία νερού, ιδίως άρδευσης, δεν επηρεάστηκαν δραματικά.

Τα κρασιά του 2021 είναι εκφραστικά, καλοδομημένα και γενναιόδωρα. Αυτά από όψιμες ποικιλίες και γενικότερα τα ερυθρά (κάποιων ποικιλιών περισσότερο, π.χ. ξινόμαυρο και μαυροδάφνη Κεφαλληνίας) είναι περισσότερο ευνοημένα από εκείνα των πρώιμων ποικιλιών και από τα λευκά εν γένει. Επίσης, τα κρασιά από γηγενείς ποικιλίες αμπέλου, με καλύτερη προσαρμογή σε ξηροθερμικά καιρικά φαινόμενα, είναι πιο ωφελημένα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα κρασιά από βόρειες περιφέρειες, συγκρινόμενα με νοτιότερων, τόσο της νησιωτικής, όσο και της ηπειρωτικής Ελλάδας, λόγω κλίματος.

Τα καλύτερα εκ των ερυθρών κρασιών έχουν βαθύ χρώμα, ισχυρό τανικό προφίλ (μάλλον σκληρό όπου υπήρξε υπερβολικό υδατικό στρες), ψηλό αλκοολικό τίτλο και μάλλον μέτρια οξύτητα, ενίοτε και χαμηλή. Τα λευκά έχουν τυπικά για τις ποικιλίες αρώματα, όχι απαραίτητα υψηλής έντασης, με μάλλον μέτρια οξύτητα και σχετικά ψηλό αλκοολικό τίτλο, προορισμένα, με εξαιρέσεις, για άμεση και μεσοπρόθεσμη κατανάλωση.

Πολύ καλή έως εξαιρετική ήταν η εσοδεία 2020 για την Ελλάδα και μάλιστα στο σύνολό της. Οι καιρικές συνθήκες οψίμισαν σε μεγάλο βαθμό τον τρύγο και ευνόησαν τα λευκά κρασιά, αφού τα σταφύλια παραγωγής τους διατήρησαν πολύ καλή οξύτητα και αρωματικό πλούτο. Τα κρασιά δε από σκουρόχρωμες ποικιλίες είχαν στην πλειονότητά τους καλή φαινολική δομή.

Εξαιρετική η εσοδεία 2019 σχεδόν για το σύνολο του ελληνικού αμπελώνα, ενώ για κάποιες περιοχές, π.χ. τη Μαντινεία και την Επανομή, θεωρήθηκε χρονιά αναφοράς. Κορυφαία ήταν, όμως, ποιοτικά και για Βοιωτία, Εύβοια, Πάρο, Ραψάνη, Σάμο και Σαντορίνη και εξαιρετική σε Άγιο Όρος, Αμύνταιο, Αττική, Δράμα, Ηλεία, Καρδίτσα, Κω, Μαρώνεια, Μέτσοβο, Μονεμβασιά, Νάουσα, Νεμέα, Παγγαίο, Πλαγιές της Αιγιαλείας, Τύρναβο και Φθιώτιδα. Με κάποιες εξαιρέσεις, περισσότερο ευνοήθηκαν τα λευκά και τα ροζέ κρασιά, που διατήρησαν πρωτοφανή αρώματα και ψηλή, ειδικά για μεσογειακή χώρα, οξύτητα. Ωστόσο, τα κρασιά που προορίζονται για βελτιούμενη παλαίωση ή έστω την επιδέχονται έχουν βρει στην εσοδεία 2019 μια ιδανική χρονιά, ιδίως τα ερυθρά και τα γλυκά από Βοιωτία, Θεσσαλία, Θεσσαλονίκη, Εύβοια, Αρκαδία, Πάρο, Σάμο και Σαντορίνη, αλλά και αυτά από Αμύνταιο, Αργολίδα, Αττική, Αχαΐα, Δράμα, Ηλεία, Θράκη, Κορινθία, Καβάλα, Ήπειρο, Λακωνία, Μεσσηνία, Νάουσα, Νεμέα, Φθιώτιδα και Χαλκιδική. Ο συνδυασμός των λόγων που η εσοδεία 2019 ήταν τόσο καλή αφορούσε τις επιθυμητές και επαρκείς βροχοπτώσεις με καλή κατανομή στο χρόνο, την απουσία ψηλών θερμοκρασιών και καυσώνων, την καλή υγεία των σταφυλιών, τις φυσιολογικές ωριμάσεις και ημερομηνίες τρύγου, εκτός εξαιρέσεων, καθώς και την καλή ποσότητα παραγωγής, επίσης εκτός εξαιρέσεων (π.χ. Μακεδονία και Κρήτη και κυρίως τα νησιά του Αιγαίου, ιδιαίτερα Πάρο και Σαντορίνη). Έτσι, τα αμπέλια ικανοποίησαν τις ανάγκες τους σε νερό, για τη σωστή ανάπτυξή τους και δη τους άνυδρους και θερμούς καλοκαιρινούς μήνες. Χωρίς καύσωνες το σταφύλι δεν «κάηκε», πράγμα κομβικό ιδίως για την οινοπαραγωγή μιας μεσογειακής χώρας όπως η Ελλάδα. Συνεπώς, η εσοδεία 2019 ήταν τόσο καλή γιατί η ωρίμαση των σταφυλιών (η φυσιολογική, δηλαδή των σακχάρων και η φαινολική π.χ. των ταννινών), έγινε σταδιακά και ομαλά, με ομοιογένεια και έφτασε σε ολοκλήρωση. Οξύτητα και αρώματα διατηρήθηκαν υψηλά, πρωτοφανώς για κάποιες περιοχές και ο τρύγος έδωσε κατά κανόνα υγιή έως και απόλυτα υγιή σταφύλια.

Παρότι χρονιά χωρίς καύσωνες, απρόσμενες και έντονες βροχές στις αρχές ή στα μέσα του καλοκαιριού ή και στις αρχές φθινοπώρου καθόρισαν τα αποτελέσματα της δύσκολης, για αρκετές περιοχές της Ελλάδας, εσοδείας του 2018. Η χρονιά ξεκίνησε πρώιμα στο μεγαλύτερο μέρος τους αμπελώνα της χώρας και σε μεγάλο βαθμό συνέχισε έτσι, έστω κατά κάτι λιγότερο. Σε γενικές γραμμές, τα λευκά κρασιά είναι αρωματικά και αρκετά φρέσκα, ενώ τα ερυθρά έχουν καλή συμπύκνωση και παρόμοια δομή. Σύμφωνα με το εάν εμφανίστηκαν προβλήματα ασθενειών από μύκητες στους αμπελώνες κάθε περιοχής, που απαίτησαν επαγρύπνηση και άμεση άμυνα, καλύτερα τα πήγαν τα νησιά του Αιγαίου. Έπονται οι αμπελώνες στα κεντρικά της ηπειρωτικής Ελλάδας, οι οποίοι συμπεριφέρθηκαν μάλλον καλύτερα από αυτούς στα βόρεια και στα νότια, αλλά με εξαιρέσεις. Ανεξαρτήτως ποιότητας, σε κάποιες περιοχές η ποσότητά παραγωγής ήταν μειωμένη.

Χαρακτηριστικό των λευκών κρασιών εσοδείας 2017 είναι το καλό αρωματικό προφίλ, που εκφράζει καλά και τυπικά το ποικιλιακό τους προφίλ. Των δε ερυθρών, αν όχι στο σύνολο, στην πλειονότητά τους είναι η καλή ωρίμαση των ποικιλιών παραγωγής τους, τεχνολογικά και φαινολικά, οπότε αναφερόμαστε σε καλοδομημένους οίνους με καλές προοπτικές αν προορίζονται για μακρά παλαίωση. Η οξύτητα, ανεξαρτήτως χρώματος, διακυμάνθηκε από μέτρια έως πολύ καλή, ενώ προς το ψηλό βρίσκονται οι αλκοολικοί τίτλοι. Έχουμε, λοιπόν, μία πολύ καλή έως εξαιρετική εσοδεία, ανάλογα και με την περιοχή, με υγιή σταφύλια από αμπέλια που χάρηκαν καλά υδατικά αποθέματα και δεν αντιμετώπισαν την επίδραση τραγικών καιρικών ακροτήτων.

Ο τρύγος του 2016 ήταν πρώιμος, λόγω των ψηλών θερμοκρασιών που επικράτησαν από το Φεβρουάριο και μετά, αλλά και λόγω ανομβρίας. Οι αποδόσεις ήταν μειωμένες, αλλά η ωρίμαση των σταφυλιών άριστη. Εξαιρετικά τα περισσότερα από τα ελληνικά ερυθρά κρασιά εσοδείας 2016, έχουν συμπύκνωση και καλές δυνατότητες βελτιούμενης παλαίωσης, εφόσον προορίζονται για αυτήν. Καλή έως πολύ καλή εσοδεία για τα λευκά κρασιά, που διαθέτουν μέτρια αρωματική ένταση, καλή οξύτητα και ανάλογη δομή.

Το 2015 ήταν εσοδεία με ανομοιογένειες από περιοχή σε περιοχή του ελληνικού αμπελώνα. Τελικά, τα αποτελέσματά του κυμάνθηκαν γύρω από το «πολύ καλό», χωρίς να λείπουν κάποια εξαιρετικά, αλλά μάλλον περισσότερα κατώτερα. Σε γενικές γραμμές, ήπιος ήταν ο χειμώνας, το σημαντικό ύψος βροχής του οποίου εφοδίασε επαρκώς τα φυτά με νερό. Αναλόγως ήπιο ήταν και το καλοκαίρι, που οδήγησε σε πλήρη ωρίμαση τις περισσότερες ποικιλίες. Αποτέλεσμα των καλών αυτών καιρικών συνθηκών, ιδίως όπου δεν υπήρχαν σημαντικοί αρνητικοί παράγοντες, ήταν λευκά κρασιά με πολύπλοκα αρώματα και καλό όγκο και γεμάτα ερυθρά με έντονο χρώμα και καλές τανίνες.

Το 2014 ήταν μια από τις πολύ δύσκολες χρονιές για τους αμπελουργούς και τους οινοποιούς της Ελλάδας, λίγο καλύτερη για κάποιες περιοχές της κεντρικής Ελλάδας και πολύ καλύτερη για τα νησιά του Αιγαίου. Σε γενικές γραμμές, ο χειμώνας ήταν πιο ήπιος από ό,τι συνήθως και η άνοιξη έδωσε μεν κανονικές θερμοκρασίες, αλλά πολλές και έντονες βροχοπτώσεις. Αυτές, ακριβώς,  που σημειώθηκαν πριν και κατά την περίοδο της ανθοφορίας προξένησαν τις μεγάλες δυσκολίες της χρονιάς και είχαν αποτέλεσμα την παρεμπόδιση του σωστού δεσίματος τους καρπού της αμπέλου και την εμφάνιση ασθενειών. Σαν να μην έφταναν αυτά, σχετικά δύσκολο ήταν και το καλοκαίρι, με ψηλές θερμοκρασίες και υγρασία. Η δε περίοδος ωρίμασης των σταφυλιών και ο τρύγος χαρακτηρίστηκαν από σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες και πρώιμες βροχές. Συνεπώς, τα αποτελέσματα της εσοδείας 2014 ήταν μέτρια, οπότε η επιστράτευση των γνώσεων και των προσπαθειών αμπελουργών και γεωπόνων, οινολόγων και οινοποιών ήταν απαραίτητη για να παραχθούν καλά και σε κάποιες περιπτώσεις πολύ καλά κρασιά.

Εξαιρετική ήταν η εσοδεία 2013 για τον ελληνικό αμπελώνα και τα κρασιά του, αποτέλεσμα ενός ήπιου και με αρκετές βροχοπτώσεις χειμώνα, μιας ζεστής άνοιξης και ενός ιδανικού για την καλλιέργεια της αμπέλου καλοκαιριού. Αυτό, μάλιστα, αφορά όλη την Ελλάδα, αφού οι εν λόγω συνθήκες επικράτησαν ανεξάρτητα από τις ιδιαιτερότητες κάθε οινοπαραγωγού ζώνης. Από τα ελάχιστα ζητήματα ήταν η παραγωγικότητα των αμπελιών, που τιθασεύτηκε επιλεκτικά, π,.χ. με αραίωση φορτίου. Έτσι, τα κύρια χαρακτηριστικά των κρασιών του 2013 είναι η χρωματική και η αρωματική ένταση και το καλά δομημένο και πλούσιο στόμα με δροσιστική οξύτητα.

Ιδιαίτερη χρονιά το 2012 για τον ελληνικό αμπελώνα, στον οποίο επικράτησαν αρκετά περίεργες καιρικές συνθήκες, οι οποίες απαίτησαν αυξημένες φροντίδες και επαγρύπνηση από τους παραγωγούς: σημαντικές βροχοπτώσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα και της άνοιξης και πολλή ηλιοφάνεια το καλοκαίρι, με ανομβρία και μεγάλο θερμικό άθροισμα, ταυτόχρονα με άφθονους βοριάδες που ενέτειναν το υδατικό στρες. Ωστόσο, οι ισχυρές βροχοπτώσεις του Σεπτεμβρίου έδωσαν εκ νέου δυνατότητες στις όψιμες ποικιλίες (π.χ. ξινόμαυρο, ροδίτης, μοσχοφίλερο, αγιωργίτικο). Ευτυχώς, τα σταφύλια σχεδόν όλων των οινοπαραγωγών περιοχών ήταν υγιή. Η ζώνη της Μαντινείας και ειδικά το μοσχοφίλερο στάθηκαν οι πλέον ευνοημένοι της εσοδείας 2012, με όλους τους παράγοντες να λειτουργούν υπέρ τους, σε μία εσοδεία αναφοράς για την περιοχή.

Η αυγή του 21^ου αιώνα επεφύλαξε μία εσοδεία με διαφορετικές, αν όχι αντιθετικές, παραμέτρους για τον αμπελώνα της Ελλάδας. Εν πολλοίς, οι καιρικές συνθήκες του 2011 ήταν εξαιρετικές, με επαρκείς βροχοπτώσεις το χειμώνα και ένα ήπιο και χωρίς καύσωνες καλοκαίρι. Στο ενδιάμεσο, όμως, δηλαδή την άνοιξη, βροχές οδήγησαν σε εκτεταμένο περονόσπορο, ακόμα και πολλές περιοχές της χώρας με ξηροθερμικό κλίμα, όπως η Αττική, που υποφέρουν σπάνια από τέτοια προσβολή. Αποτέλεσμα ήταν η μεγάλη μείωση της παραγωγής, που σε κάποιες περιπτώσεις έφτασε ή και ξεπέρασε το ήμισυ. Πάντως, τα φαινολικά συστατικά των σκουρόχρωμων ποικιλιών ωρίμασαν πλήρως και οι ανοιχτόχρωμες ποικιλίες διατήρησαν τα φρουτώδη αρώματά τους. Συνεπώς, ποιοτικά μιλάμε για μία πολύ καλή εσοδεία, ακόμα και εξαιρετική για κάποιες περιοχές της χώρας, που όπου χτυπήθηκε από περονόσπορο μειώθηκε ποσοτικά έως και δραματικά.

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, μία πολύ καλή εσοδεία επεφύλαξε στον αμπελώνα της Ελλάδας για το φινάλε της η πρώτη δεκαετία του 21^ου αιώνα, σε αρκετές περιπτώσεις πρώιμη. Μάλιστα, για κάποιες περιοχές η εσοδεία 2010 ήταν εξαιρετική. Ο χειμώνας ήταν ήπιος, ενώ μεταξύ τέλους άνοιξης και αρχών καλοκαιριού ο καιρός ήταν βροχερός. Ήπιο συνεχίστηκε το καλοκαίρι, με δύο περιόδους ψηλών θερμοκρασιών τον Αύγουστο. Τα λευκά κρασιά του 2010 έχουν πολύ καλό αρωματικό δυναμικό και ανάλογη δομή, ενώ τα ερυθρά πλούσιο φαινολικό προφίλ.